|
Levie Levie en Hulda Levie-van Berg
Uit Ruinen afkomstig waren de gebroeders Benjamin Marcus en Levie Marcus en hun zuster Eva Levie; drie van de vier kinderen van Marcus Levie Levie en Clara Stern. Omdat deze kinderen in Meppel waren gaan wonen vertrokken ook vader en moeder Levie naar Meppel. Marcus overleed op 25 september 1932, zijn vrouw stierf aan het begin van de Tweede Wereldoorlog; op 4 januari 1941.
Levie werd op 2 april 1886 geboren en was de oudste van de twee in Meppel woonachtige zonen. Hij trouwde op 19 augustus 1919 in Winsum met Hulda van Berg. Hulda, geboren op 12 september 1889, was een van de zes kinderen van Frederica Frank en Heiman van Berg. Het paar kreeg één dochter: Clara Frederika.
|
|
|
 |
|
Clara Levie tijdens een Koninginnedag rond 1930.
|
|
|
Levie, vrouw en dochter woonden op de hoek van de Wilhelminastraat en de Heerengracht (Heerengracht 33). Samen met zijn broer had hij een textielzaak in de Woldstraat. Hoe het hun zaak is vergaan staat beschreven bij de lotgevallen van zijn broer en diens familie: Familie Levie, Woldstraat 48).
|
|
|
 |
|
In september 1942 werd de inboedel van de woning van de familie Levie
op de hoek van de Heerengracht en de Wilhelminastraat geïnventariseerd
door de Meppeler politie en door de Weermacht in beslag genomen.
|
|
|
Mevrouw Ter Wal-de Haan (haar vader had in de buurt van de familie Levie in de Wilhelminastraat een slagerij) weet zich van de familie Levie nog het een en ander te herinneren:
De familie Levie had één dochter, Clara. Toen de oorlog begon, was zij al weg uit Meppel. Ze studeerde in Amsterdam en is daar ook ondergedoken. Na de oorlog is ze naar Amerika gegaan en daar met een advocaat getrouwd.
De familie Levie was welgesteld; mevrouw Levie kocht dan ook regelmatig kleren bij de bekende kledingzaak van Hirsch in Amsterdam.
Mijn zuster werkte een paar morgens bij mevrouw Levie in huis. Later, toen de oorlog vorderde, kwam Levie in eigen persoon op een gegeven ogenblik bij ons thuis en zei toen: ‘Als er wat met ons gebeurt, dan heb ik nog wat klosjes garen en ook de loper van de gang breng ik bij jullie. Toen zeiden wij: ‘Als u dan terugkomt, dan komen jullie het maar weer halen.’ Dat is natuurlijk nooit gebeurd. Ook heeft Levie nog, voordat hij werggevoerd werd een koffer met zilverwerk naar een bevriende boer gebracht.
Nadat de familie Levie was opgehaald werd het huis verzegeld. Successievelijk werd alles er door de Duitsers uit gehaald. Ik herinner me nog dat de familie Levie een paar prachtige crapauds had. Natuurlijk werden die uit het huis gesleept. Later heb ik ze in de tuin van de pastorie op de hoek van Zuideinde en Stationsweg zien staan. Maar wat kon je eraan doen?
Mevrouw Steenbergen heeft met Clara op school gezeten:
Ik kende de familie Levie goed, omdat ze afkomstig waren uit Ruinen. Samen met hun dochter Clara heb ik op de Zuiderschool gezeten in de voorbereidingsklas voor de HBS. Na afloop van de lessen liepen we samen naar het huis van Clara op de hoek van de Heerengracht en de Wilhelminastraat. Daar dronk ik altijd een glaasje limonade voordat ik met de bus weer naar Ruinen ging. Er was zo’n warme sfeer in huis; misschien kwam dat ook door de prachtige glazen waarin de ranja werd geserveerd. Na de oorlog is Clara nog een keer bij ons in de zaak in Ruinen geweest. Helaas was ik er toen niet. Een adres achterlaten wilde ze niet. Ze liet het bij de mededeling dat ze mij de groeten wilde doen en zelf naar Amerika ging om een nieuw leven op te bouwen.
Levie werd eind juli 1942 opgeroepen voor Kamp Orvelte; om te werken met de schop. Dat heeft hij gedaan tot 2 oktober van dat jaar. Toen is hij samen met de andere bewoners naar Westerbork vervoerd. Dáár zag hij zijn vrouw Hulda weer terug, die op 3 oktober van bed werd gelicht en eveneens naar Westerbork gebracht. Slechts twee dagen hebben ze in dit kamp doorgebracht. Op 5 oktober vertrok hun trein uit Hooghalen, richting Auschwitz. Daar werden beiden op 8 oktober vermoord.
|
